Deze week beginnen de lessen ‘Inleiding in de sociale psychologie’, voor eerstejaars studenten. Precies in de week dat we stilstaan bij een zwarte bladzijde uit de geschiedenis waarin sociale psychologie zeker een rol speelde: de Tweede Wereldoorlog. Het was vreselijk. Het is vreselijk. Oorlog bestaat nog steeds. Alleen daarom al zijn deze lessen zo belangrijk. Om uit te leggen hoe het werkt, om uit te leggen waartoe mensen in bepaalde omstandigheden in staat zijn. En om het gesprek aan te gaan over oorlog en vrijheid. Een aantal lessen aan een selecte groep is echter niet voldoende. Dat is de reden dat ik morgen twee minuten stil ben. Twee minuten, in een wereld die amper nog weet hoe het is om stil te zijn. Twee minuten om te herdenken en om te beseffen dat dit nooit meer mag gebeuren. Dat is tevens de reden dat ik overmorgen vrijheid ga vieren. Als een schaars goed, waar ik dankbaar voor ben. Vrijheid geef je door. Ook op school.
