‘Alsof ze mijn zorgen over hun vakantie aanvoelen, word ik soms direct gerustgesteld: ‘Het wordt geen feestvakantie hoor mevrouw. En ik ga heus niet teveel drinken,’ klinkt het, nog voor ik mijn oubollige gedachten ook maar uit heb kunnen spreken’

 

5-7-17

Mijn vorige blog ging al een klein beetje over de vakantie. Inmiddels is er geen houden meer aan; over drie dagen zijn de studenten klaar met alle toetsen en verslagen. Zelf mag ik dan nog een week en vervolgens is het definitief vakantie. Dus gaan de gesprekken op school vaker over deze vakantie. Plannen, voornemens, wensen; alles komt langs. Ook met studenten. Opvallend genoeg gaan er veel richting Spanje. LIoret en andere plaatsen die eindigen op ‘de Mar’. Het imago van deze plaatsen is mij niet geheel onbekend. Drank, feesten en nog veel meer waar ik geen woorden aan geef, omdat ik het beeld dat ik van mijn brave, hardwerkende studenten heb niet wil verstoren. Stiekem weet ik het natuurlijk wel en grinnik ik een beetje als ik de plannen aanhoor.

 

Moedergevoelens

Ongewenst komen er ook allerlei moedergevoelens in me naar boven. Zorgen. Als ze maar niet te veel drinken. Als ze maar geen dingen tegen hun wil in doen. Gets, wat klinkt dat bejaard! Toch gebeurt het. Alsof ze dat aanvoelen, word ik soms direct gerustgesteld: ‘Het wordt geen feestvakantie hoor mevrouw. We zitten niet in het dorp zelf, maar een beetje erbuiten. En ik ga heus niet teveel drinken,’ klinkt het, nog voor ik mijn oubollige gedachten ook maar uit heb kunnen spreken. Tegelijk zie ik twinkelende ogen en raak ik bevangen door hun enthousiasme en jeugdigheid. Sommigen hebben nog geen enkel idee wat ze precies gaan doen (‘Dat zien we daar wel hoor’), anderen weten nog niet waar ze overnachten (‘Een beetje vrijheid is wel lekker) en, ok, er is ook een enkeling die zich laat onderdompelen in het fenomeen ‘all inclusive’.

 

Vakantie vanuit een ander perspectief

Heerlijk eigenlijk! Ik probeer mijn moederlijke zorgen weg te duwen en zie wat zij zien. Het perspectief van een jongvolwassene. Meestal nog geen verplichtingen of vastigheid. Enigszins impulsief. Niet altijd bewust van de gevolgen van gedrag. Leven in het moment en opbouwen van vriendschappen. Dat maakt vakantie in deze fase misschien ook wel zo leuk (de risico’s en persoonlijke verschillen laat ik even buiten beschouwing). Jammer eigenlijk dat we dat als volwassene een beetje kwijt raken. Hoewel? Dankzij de gesprekken met mijn studenten kan ik best een beetje meenemen op mijn eigen vakantie. Gewoon in de koffer. Het wordt vast een topvakantie! Dat is ook precies wat ik iedereen toewens. Fijne vakantie studenten, fijne vakantie collega’s, fijne vakantie bloglezers! Tot volgend schooljaar!