‘Veel evaluaties zijn anoniem. Lees je ineens dat je lestempo veel te hoog ligt, terwijl je daar tijdens de lessen nooit wat over hebt gehoord. Of dat je kledingkeuze niet zo in de smaak valt. Zeer relevant.’
11-4-18
Het einde van de derde lesperiode nadert. Dat betekent dat er vakken worden afgesloten. Zo ook mijn vakken. Ik ben dan vaak benieuwd hoe studenten de lessen hebben ervaren. De makkelijkste manier om daar achter te komen, is het vragen. Dus dat heb ik afgelopen maandag gedaan. In een volle collegezaal vroeg ik studenten om tips en tops met betrekking tot de colleges. Na een spanningsverhogende stilte ging er een vinger omhoog. ‘Ik vond u een hele leuke docent,’ aldus een student. Altijd leuk om te horen en tegelijk lastig om in te schatten wat dit betekent voor de lessen. Gelukkig volgde er een uitleg: ‘U bent niet te saai en niet te oud.’ Helder. Wederom positief. Toch voorspelt het niet veel goeds voor mijn carrière, want ik zal niet de eerste docent zijn die er met het klimmen van de jaren op achteruit gaat qua leeftijd. Gelukkig kwamen er ook nog wat concrete feedbackpunten: interactie positief, praktijkvoorbeelden verhelderend, misschien wat meer tijd voor een les. Opbouwend en constructief.
Ongenuanceerd feedback geven
Zoveel anders gaat het er vaak aan toe bij schriftelijke evaluaties die standaard aan het eind van een vak worden afgenomen, zowel over de inhoud als over de docent. Die zijn anoniem. Daarmee ontstaat de vrijheid om ongenuanceerd feedback te geven, ook op persoonsniveau. Lees je ineens dat je lestempo veel te hoog ligt, terwijl je daar tijdens de lessen nooit wat over hebt gehoord. Of dat je kledingkeuze niet zo in de smaak valt. Zeer relevant.
Persoonlijke evaluaties
Gelukkig heb ik nooit hele nare dingen te lezen gekregen, maar dat gebeurt wel. Als je een vak geeft wat niet geliefd is, ben je zelf vaak ook een stuk minder geliefd. Er zijn collega’s die echt last hebben van dit soort evaluaties. Vooral omdat ze worden meegenomen tijdens beoordelingsgesprekken. Niet alleen op het hbo, ook op de universiteit speelt deze ‘evaluatie-frustratie’, zo bleek gister in het nieuws (het bericht lees je hier). Er wordt zelfs geopperd om studenten te leren hoe ze feedback kunnen geven. Evaluatieles. Een bijzonder gegeven. Je zou toch zeggen dat bepaalde fatsoensnormen niet meer op het hoger onderwijs aangeleerd hoeven te worden. Wat mij betreft is het belangrijker om ook in gesprek te gaan met studenten. Ik neem ze graag serieus en hoop dat dit wederzijds is. Docenten zijn wat dat betreft net studenten; die horen ook graag op tijd wat ze kunnen verbeteren èn wat ze al wel goed doen. Dat is pas evaluatie.