Trump is verkozen tot president van Amerika. Dat is, op mijn kussen na, zo ongeveer het eerste wat ik vanmorgen zag toen ik wakker werd. De slaap nog uit mijn ogen wrijvend, wist ik: dit wordt een dag vol meningen. Ik had gelijk. We zijn inmiddels een paar uur verder en de wereld is ontploft. Allerlei reacties buitelen over elkaar heen. De een is er blij mee, vele anderen zien het somber in. Ik weet niet zo goed wat ik moet vinden. Ik heb me ook afgevraagd of het er voor anderen toe doet wat ik vind. Ik ben tenslotte docent en geen politicus. Nederlander en geen Amerikaan. Ik schrijf blogs en geen opiniestukken. Toch kan ik er niet omheen er iets mee te doen. Ik denk namelijk dat er wel iets wezenlijks is gebeurd, wat gaat over kritisch denken, voor je mening opkomen en toekomstgericht handelen. Voor iedereen. Precies die dingen waar ik mijn studenten iets over wil en mag leren. Dus heb ik hen gevraagd wat zij vinden van de hele situatie. Het is een mooi gesprek geworden.
‘Ik ben van mening dat tijdens deze verkiezing te weinig naar de inhoud werd gekeken en het eigenlijk alleen maar ging om wie de ander het slechts kon neerzetten‘, schrijft er een.
‘Los van wat hij allemaal heeft gezegd, geeft zijn overwinningsspeech me nog enigszins hoop dat hij het serieus gaat nemen’, is de reactie van een ander.
Nog een ander richt zich op de toekomst: ‘Ik hoop dat Trump zich inzet voor het klimaat, aangezien er is uitgerekend dat er in 2040 geen Noordpool meer is als er niks verandert. Dat heeft ook gevolgen voor Nederland’.
In deze (en alle andere reacties) klinkt door dat ze bezig zijn met de wereld om zich heen en dat ze nadenken over wat er gebeurt, ondanks hun leeftijd van 17/18 jaar. Misschien nog niet enorm onderbouwd, maar dat geeft niet. Het gaat mij erom dat ze niet achteroverleunen en voor lief nemen wat er gebeurt. Thuis niet, in de buurt niet, op school niet. Mijn schoolmotto is dan ook ‘liever onderbouwd afwijken van een regel dan klakkeloos doen wat ergens staat’. Kritisch denkvermogen noemen we dat op het hbo. Ik hoop dat ik mijn studenten hierin kan blijven stimuleren. En vele docenten met mij. De jeugd heeft de toekomst. Het minste wat we kunnen doen is hen leren dat ze niet afwachten totdat gebeurt wat niemand verwacht. Met dank aan Trump. En mijn studenten.